Veteriner Hekimlerinin veteriner kliniklerinde ilaç bulundurma ve satma yetkileri vardır. Türkiye’de ilk defa 1927’de veteriner hekimlere veteriner ilaçları bulundurma ve satma yetkisi verilmiştir. Ancak bu yetki eczane bulunan yerlerde veteriner hekimlerinin veteriner ilâçlarının satışı ile ilgili sorunu gidermemiş ve satış yetkisinin genişletilmesi tartışmaları 1930’lu yıllardan başlamak üzere 1990’lı yılların ortalarına gelinceye kadar devam etmiştir . Veteriner hekimliği mevzuatında bu yetki ilk olarak 6343 sayılı yasa ile yer almıştır. Ancak, veteriner hekimlerinin veteriner ilaçlarını satış yetkisine dair tartışmalar 1995’e kadar devam etmiştir.

Veteriner hekimlerin hayvan sağlığında kullanılan ilâçları veteriner kliniklerinde bulundurma ve satma hakları veteriner hekimliğine yönelik çıkarılan 904 sayılı “Islahı Hayvanat Kanunu ”nunda verilmiştir. 904 sayılı yasa dayanak alınarak 1995 yılında çıkarılan “Serbest Veteriner Hekimlik Yönetmeliği”nde “Serbest veteriner hekimler teşhis, tedavi ve muayeneyle ilgili olarak mesleklerini icra etmek ve hayvanlarda kullanılan aşı, ilaç, serum ve her türlü biyolojik madde gibi önceden hazırlanarak satışa sunulan ilaçları bulundurmak, ve satışını gerçekleştirebilmek için Bakanlık iznini almak şartıyla bu yönetmelikte tanımlanan bir işyerine sahip olmak zorundadırlar” ifadesi yer almış ve böylece veteriner hekimlerin veteriner ilâçlarının satış koşulları belirlenmiştir.

1955'ten başlayarak yürürlüğe konan bir dizi yasal düzenlemeyle, eczane bulunan yerlerde de veteriner ilaçlarını satma yetkisi veteriner hekimlere verilmiştir. Veteriner hekimler arasındaki büyük desteğe rağmen, veteriner ilaçları satış yetkisi, 1995’ten başlayarak ciddi sorunlar doğurmuştur. Veteriner hekimlerinin veteriner ileçları satışıyla ilgili uygulamadaki denetimsizlik ve aksaklıklar, günümüze gelinceye dek, ilaç satış yetkisi ekseninde bir dizi ciddi tartışmanın başlamasına neden olmuştur. Uygulamadaki haliyle veteriner hekimlerin ilaç satışıyla ilgili sorunların ve tartışmaların veteriner hekimliği açısından olumsuz sonuçlar doğuracağını dile getirenlerin sayısı gün geçtikçe artmaktadır.Ancak tüm bu sorunlara ve tartışmalara rağmen,veteriner hekimlerinin, veteriner ilaçları satış yetkisinin, uygulamadaki şekliyle bile olsa, veteriner hekimlerce kullanılmasını savunan kesimin oranı hala oldukça yüksektir.

Tüm bu tartışmalara ve fikir ayrılıklarına rağmen, konunun bilimsel açıdan ele alınmasına ve değerlendirilmesine yönelik çalışmalar sınırlı sayıda kalmıştır. Bu çalışmada Türkiye’deki veteriner hekimlerin hayvan hastalıklarında kullanılan ilaçların satışı ile ilgili tutumlarının ve bu tutumlar üzerine etkili değişkenlerin belirlenmesi amaçlanmıştır.